26 September 2021 – Dag 6 in het ziekenhuis

Dag 6;

Mijn ‘Ik mag zo naar huis’ dag 🥳🥳🥳 Ik heb letterlijk geen oog dicht gedaan en de uren van de klok weg liggen kijken sinds gisteravond.

Inmiddels is mijn kamer wel een soort vaste stop voor als de verpleegkundige even niks te doen hebben. Die komen dan even kletsen, over mijn werk vroeger, of over hoe ik in dit alles sta. Want de meeste meiden zijn toch allemaal op en rond mijn leeftijd.

Gisteravond en vannacht heb ik gelukkig dus niet helemaal alleen de uren weg liggen kijken, maar lang duurde het wel…. Zeker omdat ze nu ook nog moeten komen voor mijn infuus, wat dus nog als enige roet in het eten kan gooien.. Maarrrrrr op het oog ziet het naaldje er nog goed uit. Dus ik doe al een uur schietgebedjes dat hij ook echt nog goed blijft, want meestal sneuvelt hij bij het inlopen van dat stroperige spul. Dus 🤞🏻🤞🏻🤞🏻

Ik heb gisteravond laat nog gedoucht, zodat ik vandaag mijn energie kan sparen voor de autorit naar huis. En jemig, dat klinkt echt beroerd 🙈 Maar helaas, het is de realiteit.

Gelukkig heeft mijn lieve familie van alles geregeld om het mij zo comfortabel mogelijk te maken. Een speciaal nekkussen, mijn bed is verhuisd, en alle belangrijke plekken zijn helemaal schoongemaakt. Dus daar zal het niet aan liggen!

Thuis zal ik zelf mijn bloedsuiker waarde gaan prikken. Aangezien ik zelf vpk ben geweest hebben ze daar toch een uitzondering voor geregeld. Anders moest ik 3x per week(4x per dag) naar de huisarts. Dikke doei! Bekijk t ff.

Ook moet ik straks 2 of 3x per week naar het UMC om bloed te prikken voor mijn andere lever waarde. Aangezien deze vrij weinig meer deed. Gelukkig is hij sinds gister weer aan de gang, en dat maakt dat ik thuis ook weer een paracetamol zou mogen pakken indien nodig.

Nou… Wat heb ik dan nog meer te vertellen behalve dat ik graag zou willen dat ik zsm weer een beetje de oude ben. De dagen duren zo lang, je bent niet meer moe, dus je slaapt slecht. Dat is misschien nog wel vervelender dan alle blaren op mijn mond, alle prikken en pijn.

En ik ben al zo lang niet meer bij Aukje geweest, sinds ik dat paard heb ben ik nog nooit zo lang niet geweest. Gelukkig is ze in super goede handen 🥰🙌🏻 Maar daar wil ik echt snel even een kroel brengen. Al is t maar vanuit t autoraam!

Nou.. Jullie weer genoeg leesvoer gegeven voor deze morgen denk ik zo….

Ik ben nu zo ongeduldig geworden dat ik maar op mn belletje hebt gedrukt voor mn infuus. Echt…. Werkelijk 🙈 Tegen al mn principes! Gelukkig had ik de zakken chocolaatjes gister al uitgedeeld 🤣 dus denk dat ze t me vergeven.

🙋🏼‍♀ Jullie horen mij weer! 😘🥰

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *