Nou, mijn nieuwe coupe! Geen gemillimeterd hoofd, maar een soort bob. De bovenste laag van mijn haar zit nog goed vast, dus dat valt mooi over de kale onderlaag heen. Wat de rede van de uitval is weten we niet precies. De bestraling zou het meest voor de hand liggen, alleen komt de plek niet helemaal overeen met wat ze hebben aangewezen. Het zou ook door de slechte werking van de lever kunnen komen, en dan gaat er nog wel meer uitvallen dan dit. Voor nu ben ik tevreden. Dankjewel lieve Hester voor het knippen 
Het was een hele onderneming. Want voor het knippen ben ik ook gedoucht door de thuiszorg. Voortaan zal ik elke ma, wo en vr gedoucht worden, en verder flodder ik lekker aan de wasbak. Want dat douchen is echt net een marathon lopen. Zo zwaar!
Al met al hoop ik dat het nu elke dag een beetje vooruit gaat. Het lijkt soms niet zo. Want makkelijk is het niet. En er komen waar problemen oplossen ook weer nieuwe struggles voor terug.
Maar de blaren in mijn mond zijn weg, de korsten op mijn lippen worden beter, mijn huid is bijna helemaal verveld en de jeuk is nu een stuk minder daardoor gelukkig. Ook al zijn het zware dagen, mijn conditie gaat toch ook wel elke dag ietsiepietsie vooruit. Dus we houden moed 
Volgende week een strandritje te paard zal er niet inzitten, maar een aai brengen bij mijn knappe Aukie hoop ik dan toch te kunnen realiseren.
En zo hobbelen we lekker door. Ik geniet van het contact met jullie. Via deze weg, maar ook via de kaartjes, appjes, cadeautjes, bloemen, het eten wat gekookt wordt en de telefoontjes. Ik probeer elke dag de vooruitgang te zien en vast te houden, en niet stil te staan bij de dingen die ik heb ingeleverd.
Daar kan ik namelijk niks mee mee en zorgt alleen maar voor negatieve sfeer en energie.
Als ik 1 ding van mijn lieve omaatje heb geleerd is het wel om alles te nemen hoe het komt, en om met dat wat lukt het beste ervan te maken.
Mooi streven 
niet alleen voor mij trouwens 
