25 September 2021

Dag 5;

Gooeeeeeeiiiieeeesmooorrrgenssss deze morgen.. Ik ben weer bijna de oude hoor! Naja. Weer optimistisch en vrolijk dan, niet beter helaas… Was het maar zo’n groot feest, want wat zie ik eruit momenteel zeg!

Gister na 3x ‘Zwaar leven’ van Brigitte Kaandorp en een uurtje onder mijn dekbed ging het wel weer.. Foute uur nog even aangezet en gaan met die banaan… Na mijn dip hadden ze gelukkig ook andere medicatie gevonden waardoor de pijn weer beter te handelen is. Dat scheelt natuurlijk al de helft, wel of geen pijn. Dus nu valt er weinig meer te klagen dan haha!

Het enige wat ik kan melden is dat nu mijn arm ontstoken was door het infuus. Dus die moest weer op een andere plek. En dat ging helaas niet vanzelf. Na meerdere pogingen op diverse plekken zit hij nu in mijn hand maar de kans is reeel dat deze het niet houd en dat ik morgen weer een nieuwe moet. Mijn aderen worden dunner en kleiner door de medicatie en zou een centrale lijn beter zijn in bijvoorbeeld mijn nek. Alleen omdat ik morgen tegen de laatste kuur aan kijk heeft dat niet mijn voorkeur. Nu hopen dat deze het dus wel uithoud en anders word het toch een ritje anesthesie…. Duimen dus..

Duimen zullen we komende maanden nog wel vaker doen. Want mijn immuunsysteem ligt echt helemaal stil en ik heb 0 afweer. Bij een wondje, sneetje, verkoudheid. Mijn lijf gaat weinig tot niks doen om dit op te lossen. Simpelweg omdat het dat nu niet kan.

Waar (met name ikzelf) komende tijd rekening mee moet houden;
– 0 weerstand
– Bezoek moet sowieso de handen ontsmetten en buiten mijn 1,5 meter blijven
– Uiteraard niet langskomen als je zelf ziek bent of met iemand in contact geweest bent.
– Ik krijg voor tenminste 8 weken, 200 gram prednison per dag. 20 gram zijn de grootste tabletten, dus dat word smarties eten…
– Ik mag naar buiten, aar moet oppassen, want longontsteking ligt op de loer.
– Mijn hoofd is nog een soort Nodding dog op de achterbank en moet dus komende weken aan gaan sterken. Heel vervelend en vermoeiend, maar het zei zo..

Huishouden, eten, hond uitlaten, Eli doet het nu allemaal. Maar een beetje hulp is niet weg en komende tijd zal extra hulp nog wel welkom en vooral noodzakelijk zijn.

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Ziekte

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *