26 September 2021

Dag 6;

Mijn ‘Ik mag zo naar huis dag’. Ik heb letterlijk geen oog dicht gedaan en de uren van de klok weg liggen kijken sinds gisteravond. Inmiddels is mijn kamer wel een soort van vaste stop voor de verpleegkundige die eventjes niks te doen hebben. Gezellig even kletsen over de tijd dat ik net als hun ook nog op de afdeling liep.

Gisteravond en vannacht gelukkig dus niet alle uren van de klok weg liggen kijken maar lang duurde het wel. Zeker omdat er nu nog extra controles van mijn infuus bij zaten omdat we hopen dat hij de laatste kuur overleeft. Maarrrrr op het oog ziet alles er nu nog goed uit. Dus ik doe al een paar uur schietgebedjes dat hij vooral ook goed blijft. Dus ‘Fingers crossed’!!

Ik heb gisteravond laat nog gedoucht. Kan ik vandaag mijn energie sparen voor de autorit naar huis. En jemig, als ik dat zo typ klinkt het echt zwaar waardeloos. Maar zo is het helaas wel.

Gelukkig heeft mijn familie van alles geregeld om het voor mij zo makkelijk mogelijk te maken. Een speciaal nekkussen, bed verhuid, belangrijke plekken extra schoon, etc. Daar zal het dus niet aan liggen.. Zelf ga ik thuis mijn bloedsuikers prikken. Aangezien ik verpleegkundige geweest ben kan ik dat prima zelf. Dit moet gedaan worden door de hoge dosis prednison en de eventuele kans op diabetes. Ook moet ik straks ongeveer 2 of 3 keer per week bloed laten prikken in het UMC om mijn leverwaarde in de gaten te houden. Sinds gister lijkt hij weer te werken en daarom mag ik thuis ook weer paracetamol gaan gebruiken bij pijn.

Nou.. Wat wilde ik nog meer vertellen? Ik ben blij dat ik weer een beetje ben opgeknapt. Dat ik naar huis kan. Hier duren de dagen en nachten zo lang. Dat is misschien nog wel vervelender dan alle blaren en korsten en pijn van het aanprikken. Daarbij ben ik al super lang niet meer bij Aukje geweest! Ze is in super goede handen. Maar sinds dat ik haar heb, 2012, ben ik nog nooit zo lang van haar weggeweest. Dus hopelijk snel een kroel brengen, al is het maar vanuit het autoraam..

Jullie weer genoeg leesvoer zo. Ik ben nu zo ongeduldig geworden dat ik al bijna in de gang zit. Echt.. Werkelijk 😂😂😂

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als Ziekte

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *