Vandaag op het programma bloedprikken en de uitslag met de arts bespreken.
De afspraak was pas om 16.40. Dus dat is sowieso file rijden terug. Kunnen we dan niet beter gaan eten in Utrecht of Zeist?
Nou, goed plan! Doen we! Restaurant uitgezocht, gereserveerd. Leuk!!
Nou niet dus…. Afgelopen dagen heb ik WEER geprobeerd om conditie op te gaan bouwen nadat ik gevloerd was door de corona. En wederom gaat dat niet zoals ik wil.
Na een rondje met de hond, kijken bij mijn paard of uit eten wordt ik s’avonds weer ziek. Verhoging/koorts. Al dagen kan ik savonds niet echt eten. En ook voel ik me ontzettend moe. Heb hoofdpijn door het vele hoesten. Dus echt opbouwen zat er weer niet in.
En dat frustreerde me zo enorm dat ik zelfs even dacht. Waarom doe ik dit eigenlijk. Zo leef ik langer. Maar lig ik alleen maar in bed en op de bank. Dingen die ik leuk vind kan ik niet eens doen. Juist nu het mooi weer is, is dat extra zuur.
Positief blijven is leuk. Als je weet waar je heen moet. Zoals wanneer je je been breekt en weet dat je na 6 weken weer mag gaan belasten. Ik dobber als een doelloos bootje over de oceaan en krijg storm na storm zonder dat ik weet of ik ooit nog aan land kom.
Opgeven doe je natuurlijk nooit. Maar erg makkelijk wordt het me ook niet gemaakt.
Afijn. Dit dus ook besproken met de arts. En zoals altijd ook een klein beetje goed nieuws. Ik mag proberen te stoppen met de prednison 
met nadruk op proberen. Mijn bloedwaarde waren nu redelijk stabiel, ontsteking wel iets hoger. Maar dat kan komen door corona. Of dat ook echt zo is zullen we dus gaan ondervinden….
Maar ze zei; Ooit lukt t afbouwen bij iedereen.
Nou.. Dan hopen we maar dat ooit NU is…
Omdat ik geen risico wilde lopen om vanavond weer ziek te zijn maar gewoon naar huis gereden, ipv uit eten gegaan. En na bijna anderhalf uur filerijden zijn we nu ook eindelijk weer thuis.
Vanavond hang ik dus lekker op de bank, zonder telefoon, en doe ik helemaal niks.
Fijne avond iedereen 
