Vorige week was ik bloed wezen prikken voor mijn nierwaarde, en vandaag moest dit herhaalt worden.
Nadat ik gister weer even een flinke baaldag had hoopte ik vandaag op goed nieuws.
Ik zou zo blij zijn als ik eindelijk van die prednison af kan.
Dat je kanker hebt is op zijn zachts gezegd al kut. Maar de bijwerkingen die je krijgt van alle medicijnen, in mijn geval de prednison, maken het soms even ondraaglijk.
Het feit dat je voor 1 pilletje, 7 extra pillen moet slikken zegt al genoeg. Aangezien een paracetamol al een bijsluiter van 300 meter heeft. Komen hier aardig wat bijwerkingen bij kijken die ik inmiddels liever kwijt dan rijk ben.
Het beperkt zo mijn normale leven dat ik af en toe helemaal in strijd ben met mezelf. Want zoals de meeste van jullie weten ben ik aardig eigenwijs, weet ik wat ik wil en doe ik het allemaal ook graag zelf. Iets wat dus allemaal niet gaat. Al een maand of 7… Geloof me, dat wordt je beu 
en niet zo’n beetje ook.
Nu het zonnetje weer gaat schijnen wil ik weer lekker naar Aukje, en met Mazzel wandelen, en een beetje in de tuin rommelen. Dat zou een stuk makkelijker en soepeler gaan zonder prednison met aanhang.
Gelukkig kan ik zoals altijd positief nieuws melden. De prednison mag een flinke stap omlaag, na wat misverstanden had ik eigenlijk niet eens omhoog hoeven gaan. Dus 4 weken prednison voor nop helaas. Maar daar veranderen we nu niks meer aan.
Wel nog meer heel erg goed nieuws waar ik over getwijfeld heb om het te melden omdat ik dan veel vragen zou krijgen.
Maar ga het toch met jullie delen;
Ik heb van hele lieve mensen een volledige 3 dubbele alternatieve kuur gedoneerd gekregen (weer voor 3 mnd). En daar ben ik ze echt ontzettend dankbaar voor 
dat is in woorden niet te beschrijven. Dus jullie begrijpen wel dat ik nu echt uitkijk naar de scans van eind april, in de hoop dat de laatste 2 tumoren dan ook weg zijn 
Fijne dag iedereen 
